Fietstochten en onze eerste echte trip..

Vrijdag 26 februari gingen we alle vier ’s ochtends vroeg naar stage. We hadden thuis al een beetje de route uitgezocht en stapten op onze fiets. Vol goede moed fietsten we aan de linkerkant door de drukke straat. Opeens horen we een knal naast ons, knalt er gewoon een auto tegen een andere auto op. We schrokken ons rot, want het gebeurde echt vlak naast ons. Maar goed wij leefden gelukkig nog en fietsten maar gewoon door, de auto’s die tegen elkaar op knalden reden trouwens ook gewoon door. Bij een kruispunt moesten de andere drie meiden naar rechts en zou ik links af moeten slaan, maar toen kwam ik er achter dat ook dat een éénrichtingsweg was. Help dacht ik, wat nu? Daar stond ik dan in mijn uppie op straat, niet echt een heel fijn gevoel. Ik ben toen maar op de stoep gaan lopen, want ik wist niet hoe ik anders bij mijn school moest komen. Bezweet kwam ik aan op mijn stageschool. Toen ik bij het eerste klaslokaal aankwam vroeg die leerkracht of ik opzoek was naar de directrice. Ze stuurde een leerling met mij mee om juf Cindy te gaan zoeken. Juf Cindy heeft mij toen de school (klaslokalen) even laten zien. Ook heb ik toen gelijk kennis gemaakt met een aantal leerkrachten. Ze wilden me eigenlijk elke keer in een andere klas plaatsen, maar dat vond ik niet zo’n goed idee. Het is niet echt praktisch om de ene week in de ene klas te zijn en de andere week in de andere klas. Dat was verder ook geen probleem, dus mag ik nu gewoon stage lopen in groep 5. Na kennis gemaakt te hebben ben ik weer op de fiets gestapt en ben ik naar huis gefietst. De terugweg ging al een stuk beter en ik was dan ook zo thuis. Het was bloedje heet, dus trok ik snel mijn bikini aan en sprong in het zwembad. Na een tijdje kwamen de andere ook thuis, zij moeten wat langer fietsen, dus ik ben vaak de eerste die thuis is. We hebben samen even geluncht en zijn toen op de fiets gestapt, want we moesten nog hangmatten kopen. De volgende ochtend zouden we op trip gaan en voor die trip had je hangmatten nodig, anders had je geen slaapplek. Uiteindelijk hebben we alle vier een mooie hangmat inclusief touw en klamboe gekocht. Daarna zijn we weer naar huis gefietst en hebben we even rustig aan gedaan, we waren kapot en het is hier zo warm. Daarna wilden Carlijn, Iris en ik graag naar supermarkt de Choi’s, dit is een grote supermarkt waar je ook gewoon Nederlandse producten kunt halen. Dorien was erg moe en had geen zin om mee te gaan, zij bleef lekker thuis. We stapten weer op onze fiets en bij de eerste afslag ging het al mis, haha. We hadden de verkeerde afslag genomen en kwamen hier later pas achter. We waren helemaal verdwaald en hadden geen idee hoe we moesten fietsen. Je kunt je voorstellen dat we niet echt heel gezellig meer waren, haha. Gelukkig had ik in Nederland een app gedownload en daarmee vonden we uiteindelijk de weg. We hebben meer dan een uur bij de Choi’s gelopen en even lekkere dingen gekocht. Toen moesten we helaas ook weer terug fietsen en ook daar ging het weer mis, we kwamen terecht in een soort krottenwijk. Wij snel door fietsen, want heel erg veilig voelde je je er niet. Gelukkig waren we met z’n 3, dat scheelt echt, want om hier alleen te fietsen is echt niet tof. Na deze vermoeiende fietstocht zijn Carlijn en ik gaan koken, spaghetti stond op het programma. We hadden alleen geen tomatensaus gekocht, het bleek alleen puree te zijn, hahaha. We hebben er maar water bij gegooid en ach de smaak was nog best goed. Daarna hebben we onze tas ingepakt en zijn we vroeg naar bed gegaan. De volgende ochtend moesten we om 10:00 bij Suforyou zijn. Om 09:45 stond de taxi klaar en waren we mooi op tijd. De Surinamers natuurlijk niet en zo vertrokken we pas tegen 11:00. De trip heette Spring Break, tijdens deze trip zou je veel studenten/stagiair(es) leren kennen. De trip was op een ‘’luxe’’ resort, je kon hier je hangmatten ophangen, er was een zwembad en er was een grote ruimte waar je kon zitten. Na de hangmatten opgehangen te hebben gingen we lekker eten. Er waren verschillende soorten pastasalades gemaakt en er was een lekkere salade gemaakt. We zaten in teams, ik zat in het team Voltzberg. Na het eten gingen we in teams spellen spelen. Je had mini spellen, je moest uiteindelijk een cocktail maken en de lekkerste cocktail won. Je had een soort estafette spel waarbij je de grond niet mocht raken. Er was een buikschuif baan, nadat je over die baan was gegaan moest je parbo bier drinken (ik heb het gewoon weg gegooid, want dat lust ik echt niet) en daarna moest je dat bekertje nog tikken en dan moest hij juist terecht komen en had je dat gedaan dan mocht de volgende. Het laatste spel speelde zich af in het zwembad. In het zwembad lag een groot, zwaar blok met sloten eraan en aan die sloten waren ringen vast gemaakt. Nu moest je ervoor zorgen dat je alle ringen los kreeg, daarna moest je die ringen om een stok gooien. Het team die dat als eerste had gedaan won. Bij dat laatste spel kreeg ik echt zo’n expeditie Robinson gevoel, haha. ’s Avonds gingen we bbq-en, daarna speelden we nog het Ik hou van Holland spel. Daarna werd de muziek aangezet en konden we lekker gaan dansen, na het dansen konden we lekker gaan slapen in onze nieuwe hangmat, heerlijk! De volgende ochtend (zondag) stond er een heerlijk ontbijt klaar, je kon kiezen uit tosti’s, broodjes, ei, kaas, worstjes en roerei, echt heel erg lekker allemaal. Na het ontbijt moesten de eerste twee teams nog weer strijden om de eerste en de tweede plek. Gelukkig hoefden wij dat alle vier niet te doen en konden we lekker relaxen. Na het spel konden we eten, de kok had Saoto soep gemaakt. Dit is toch niet helemaal mijn soep, ze gooien er namelijk echt van alles door. Na het eten konden we onze spullen pakken en gingen we weer terug naar Paramaribo. Thuis aangekomen kwam Dorien erachter dat ze haar spullen nog aan de waslijn had laten hangen bij het resort. Flink balen dus en het is nog maar de vraag of ze het terug kan krijgen. ’s Avonds hebben we makkelijk gedaan qua eten, ik had cup a soup gehaald bij de Choi’s en de andere meiden zaten aan de noedels die echt niet te eten waren, hahaha. Wat was ik blij met mijn cup a soup  We zijn na het eten snel naar bed gegaan, want morgen gaat de stage echt beginnen. Super spannend, maar ik heb er onwijs veel zin in. Ik ben benieuwd hoe mijn mentor is en hoe de kinderen zullen zijn, maar het zal vast allemaal goed komen.

Nou welterusten allemaal en tot snel,

Liefsss