Heel veel kakkerlakken en meer... - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Renate Melaard - WaarBenJij.nu Heel veel kakkerlakken en meer... - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Renate Melaard - WaarBenJij.nu

Heel veel kakkerlakken en meer...

Door: Renate Melaard

Blijf op de hoogte en volg Renate

13 Maart 2016 | Suriname, Paramaribo

Het was een drukke week, vandaar dat ik nu pas weer een blog kan schrijven. Maandag (7 maart) ben ik eerst naar stage geweest en heb ik echt lessen gegeven. Mijn mentor was constant weg, wat ik eigenlijk wel prima vind. Dan kan ik gewoon mijn eigen gang gaan en op mijn manier les geven. Om 13:00 ging de bel en was iedereen al weer snel buiten het lokaal op weg naar de bus. Ik pakte mijn spullen ook maar rustig in en stapte op mijn fiets richting huis. ’s Middags hadden we een borrel bij Zus en Zo met onze leerkrachten uit Nederland. Frank en Ron komen een lesje bekijken als ik les geef en daarna willen ze even een gesprekje met hoe het gaat enzo. Best chill hoor zo’n baan, haha. Na de borrel zijn we gauw naar huis gegaan, want Iris, Carlijn en Dorien hadden salsa les. Zij gaan elke maandag en donderdag naar salsa les, maar salsa is toch niet helemaal mijn ding dus ik blijf heerlijk thuis. Best fijn om gewoon een avondje voor jezelf te hebben, ik vermaak me prima. Lekker in de hangmat liggen, lessen voorbereiden enzovoort. Maandag zijn we niet te laat gaan slapen aangezien we de volgende dag gewoon weer om 06:00 uit bed moesten.

Dinsdag (8 maart) ging ik ook weer naar stage, deze dag was niet echt bijzonder. Van 08:00 tot 13:00 naar stage en daarna snel naar huis. Het was ontzettend warm, dus ik nam snel een duik in ons zwembad. Helaas moesten er nog boodschappen worden gedaan en dus gingen Dorien en ik op pad. Toch geen pretje met die hitte op de fiets, bepakt en bezakt gingen we weer terug naar huis. We waren gesloopt, de tassen waren ontzettend zwaar en het zweet liep ons over de rug. Gelukkig was Iris zo aardig om snel wat drinken klaar te zetten met ijsklontjes, zodat we even bij konden komen. De rest van de dag hebben we niet veel gedaan en zijn we weer op tijd gaan slapen.

Woensdag (9 maart) zou ik met de school naar de kerk gaan. Ik moest er gelijk heen fietsen had mijn mentor de avond van te voren nog even verteld. Hmm tja en waar is het dan precies? En hoe heet de kerk? Maar goed uiteindelijk vond ik het en ze vonden het erg fijn dat ik was gekomen. Ik ging samen met mijn klas in de kerk zitten en toen begon de dienst. De priester kwam alleen uit Afrika en kon nog niet zo goed Nederlands. Ik begreep dat hij hier in November was gekomen, wat dat betreft sprak hij al aardig Nederlands, maar echt heel goed verstaan kon ik het niet. Na ongeveer 2 uur in de kerk te hebben gezeten wilde ik weer naar de school fietsen. De muziek juf hield me alleen op en begon over van alles te kletsen, tot ze opeens zei van oh ja we moeten eigenlijk wel naar school. Uhmm tja op zich wel handig, haha. Ik zag dat mijn mentor ook gewoon nog op een bankje zat terwijl de kinderen al lang met de bus naar school waren gegaan. Ik pakte mijn fiets en ging snel terug naar school. Daarna kon ik mijn taalles nog geven en later gaf mijn mentor nog een toets. Het laatste kwartiertje heb ik voorgelezen uit het boek van meester Jaap en konden we zelfs nog een spelletje doen. Daarna konden we lekker naar huis, ik was kapot van de afgelopen drie stagedagen en was blij dat ik naar huis kon. ’s Avonds zijn we uiteten geweest bij de Pizza Hut, er ging ook nog een ander meisje mee. Liselotte heet ze, ze komt ook uit Nederland en is hier helemaal alleen gekomen, vandaar dat we haar mee hebben gevraagd. Het was erg gezellig en we hebben heerlijk gegeten, het was alleen zo veel dat we een goodie bag mee naar huis kregen. Toen we thuis kwamen moesten we nog een workshop in elkaar flansen voor de volgende dag. We werden donderdags verwacht bij het CPI (Christelijk Pedagogisch Instituut), een van de Pabo’s van Suriname. Na het één en ander geknutseld te hebben konden we dan eindelijk naar bed.

Donderdag (10 maart) zou de ongediertebestrijding komen en in ons huis komen spuiten aangezien we zo vreselijk veel last hebben van kakkerlakken. Helaas konden we niet op hen wachten omdat we om 08:30 werden verwacht bij het CPI. Gelukkig was Raoul (onze klusjesman) ruim op tijd en zou hij op hen wachten. Wij stapten snel op onze fiets, want we waren al aan de late kant. Hier kan Carlijn niet zo goed tegen en dus was het een beetje stressen waar ik dan weer totaal niet van hou, No Spang zeggen we hier altijd, haha. We waren de eerste Nederlandse studenten en dat ‘’gestress’’ was dus voor niets geweest. Ze begonnen met een praatje en toen mochten wij als eerste onze presentatie geven. Wij hadden het onderwerp Coöperatieve werkvormen en hebben de Surinaamse studenten uitgelegd wat dit precies inhoudt en wat je zou kunnen doen in de klas. Het was een erg geslaagde workshop al zeg ik het zelf. We hadden die dag een aantal workshops en spraken met de Surinaamse studenten, het was een leuke, leerzame dag. Om 13:00 was het klaar en zijn we nog even naar de andere studenten van de Katholieke Pabo gegaan. Melissa is namelijk vorige week op haar hoofd gevallen tijdens de vlaggenceremonie op haar stageschool. We gingen dus even buurten hoe het nu met haar was. Daarna zijn we snel naar huis gegaan, want we moesten nog lunchen en we hadden toch aardig trek gekregen. ’s Avonds gingen de andere meiden weer naar salsa les en had ik weer een relaxte avond in mijn hangmat. Rond half 12 gingen we naar Havana, daar hebben we de hele avond/nacht gedanst. Het was een hele leuke avond, we waren dan ook laat thuis. Gelukkig konden we de volgende dag uitslapen.

Vrijdag (11 maart) kwamen we laat uit ons bed en hebben we niks bijzonders gedaan. We waren allemaal erg moe en ’s avonds zouden we weer een feest hebben. We moesten dus echt even opladen.. Iris en ik zijn ’s middags nog wel even naar de stad gefietst, hebben knutselspullen gekocht voor op stage en ik heb nog een mooie, nieuwe handtas gekocht. Daarna zijn we naar de MC Donalds gefietst en hebben lekker een ijsje gegeten. Later op de dag kwam Mitchell onze huisbaas langs, hij had een fles Parbo bier bij zich, want hij wilde het even goed maken met ons. Hij kwam ons even mededelen dat de ongediertebestrijding duizenden kakkerlakken waren tegen gekomen hier bij ons. Gewoon serieus DUIZENDEN kakkerlakken, kun je het je voorstellen? Zoveel van die vieze beesten, ze komen echt overal, zelfs in je bed! Wij hebben een bewaker onder ons wonen en die is nou niet echt heel fris ofzoo, dus ik had al tegen mijn huisgenootjes gezegd dat het me niks zou verbazen als hij ergens een nest had zitten. Ik was woensdag avond nog naar hem toe gelopen om te vragen of hij ook zo’n last had van kakkerlakken. Hij antwoorde toen: ‘’ach ja soms, af en toe wel ja’’. Nou meneer had gewoon een nest van DUIZENDEN kakkerlakken in zijn huis. Tja vind je het gek dat wij daar dan ook last van hebben, gatverdamme. Mitchell vond dat wij daarom wel een biertje hadden verdiend, super lief van hem natuurlijk (ook al drink ik eigenlijk geen bier, maar nu toch maar opgedronken, haha). Daarna ging Mitchell weer naar huis, want ’s avonds hadden we een tuinfeestje waar hij ook nog naar toe moest. ’s Avonds zijn we met de taxi naar het studentenhuis gegaan, we moesten zelf onze drank meenemen en verder was alles geregeld. Het was erg gezellig en rond 01:00 kwam de partybus, we zouden dan met de partybus naar Tequila gaan, ook een soort disco. Er is een dans gedeelte en een deel waar je kunt poolen, erg leuk! We liepen ook langs café Spiner en Sabrina had me verteld dat zij daar werkte, ik ben daar toen snel even naar binnen gegaan en ja hoor ze was aan het werk. Snel een brasa gegeven en toen moest ik naar Tequila, want de rest was doorgelopen en Sabrina moest weer aan het werk. Was super leuk om elkaar eindelijk na drie jaar weer te zien! Daarna hebben we heerlijk gefeest bij Tequila. We kwamen zelfs Juvat Westendorp tegen bij Tequila (Ardil uit gtst) en Iris heeft Leo Alkemade gespot. Deze BNN’ers zijn nu in Suriname vanwege de film ‘’Tuintje in mijn hart’’. Pip Pellens moet hier dus ook ergens zijn en zo nog een aantal bekende Nederlanders, we houden onze ogen open de komende weken… We waren rond 05:15 thuis, want we waren ook nog even langs de KFC gegaan, deze is gewoon de hele nacht open. Best handig als je zo’n honger hebt na het stappen, haha. Daarna zijn we snel gaan slapen, want we waren kapot.

Zaterdag (12 maart) werd ik om 12:00 wakker, omdat het zo warm was op mijn kamer. Ik ging snel onder de koude douche staan en daarna ben ik lekker in mijn hangmat gaan liggen. Rond 14:00 gingen we eindelijk ‘’ontbijten’’, na het ontbijt zijn we lekker gaan relaxen. Ik ben later nog met Carlijn naar de stad gefietst, want ik wilde nog het één en ander kopen voor stage aangezien ik dat gister weer was vergeten. Ook zijn we nog even naar supermarkt de Tulip gefietst, hier hebben ze zoveel lekkere (Nederlandse) producten. Voortaan gaan we hier onze boodschappen doen, want het is toch goedkoper dan de Choi’s. ’s Avonds heb ik dingen voorbereid voor stage en verder hebben we niet veel gedaan, een rustig avondje is ook wel eens fijn. We kregen nog een berichtje van Raoul (onze klusjesman) dat zijn zoontje zondags werd opgedragen en we waren voor deze dienst uitgenodigd. We gingen dus niet te laat naar bed aangezien we dus ’s ochtends naar de kerk zouden gaan.

Zondag (13 maart) ging mijn wekker om 07:30, voor de tweede keer deze week ging ik naar de kerk. Normaal gesproken kom ik er misschien één keer in het jaar, maar goed het kan nooit kwaad en vandaag was natuurlijk een beetje speciaal. We hadden thuis nog een kaartje gemaakt, wat geld erin gedaan en mijn lieve Omi heeft zoveel knuffeltjes gebreid dat we een mooi knuffeltje uitkozen voor het zoontje van Raoul. Je kunt natuurlijk niet met lege handen komen en dit leek ons toch een leuk cadeautje. Die knuffeltjes komen van pas hoor Omi, ik ga er nog veel meer kinderen blij mee maken! We belden de taxi, die vandaag opeens net nu wij een beetje haast hadden te laat kwam en ook nog eens de weg niet goed wist. Heel handig maar niet heus en we waren dan ook een beetje boos geworden, want hij liet ons wel gewoon extra betalen. Gelukkig kwamen we uiteindelijk bij de kerk aan en waren we toch nog op tijd. De dienst was erg mooi en volgens mij vond Raoul het fijn dat we waren gekomen. Ook hebben we zijn vrouw ontmoet, zijn oudste zoon en natuurlijk zijn jongste zoontje, wat een schatjes! We werden door Raoul en zijn vrouw uitgenodigd om bij hen te komen eten. Super lief, dus we namen weer een taxi en reden naar het huis van Raoul. Ook deze straat wist die taxi chauffeur niet en zette ons gewoon af, tja daar sta je dan. Raoul maar even gebeld en die heeft ons gauw opgehaald, haha. Toen we bij zijn huis kwamen hebben we het cadeautje gegeven, volgens mij vond hij het erg leuk. Daarna hebben we heerlijk gegeten, ze hadden van alles gemaakt. Bami, rijst, kousenband, komkommer, kip, vegetarisch en nog een ander soort vlees. Het was allemaal heerlijk en we hebben er dan ook echt van genoten. Rond 15:30 waren we weer thuis en is iedereen even iets voor zichzelf gaan doen. Ik ben al een hele tijd bezig met deze blog en heb ondertussen nog even met Marije geskypd en later kwam mama er ook nog even bij zitten, erg gezellig! We gaan nu eten, dus ik moet weer gedag zeggen…

Tot de volgende blog,

Liefss

  • 18 Maart 2016 - 09:54

    Anneke:

    zo te lezen ben je daar helemaal thuis, behalve je "vriendjes Kakkerlak" gaat het goed daar. Geniet van deze mooie ervaringen , dan doe ik dat ook een beetje op afstand

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Renate

Vanaf 23 februari vertrek ik naar het mooi Suriname, daar zal ik voor drie maanden stage gaan lopen op een basisschool. Ik zal een dagboek bijhouden over alles wat ik meemaak in Suriname.

Actief sinds 04 Jan. 2016
Verslag gelezen: 266
Totaal aantal bezoekers 5712

Voorgaande reizen:

23 Februari 2016 - 22 Mei 2016

Stage Suriname

Landen bezocht: