Curacao en Switi Sranan
Door: Renate Melaard
Blijf op de hoogte en volg Renate
15 April 2016 | Suriname, Paramaribo
Woensdag 6 april, tijd om weer naar huis te gaan. De wekker ging rond 07:30 en ik besloot gelijk mijn koffer maar in te gaan pakken. De laatste spulletjes liet ik eruit, want we zouden nog even bij het zwembad relaxen aangezien we pas tegen 13:00 naar het vliegveld zouden gaan. Rond 08:30 zaten we aan het ontbijt en toen kwam Hans de eigenaar van het appartement naar ons toe. Hij vroeg wie er die middag naar Suriname zou vertrekken.. Uhh ja ik! Hij vroeg hoe laat die vlucht zou vertrekken en ik vertelde dat ik om 16:45 zou vliegen. Nou zei hij dan gaat er helemaal geen vlucht.. Er gaat een vlucht om 13:00, maar niet om 16:45. Ik natuurlijk gelijk in de stress en besloot om snel naar het vliegveld te bellen. Het bleek inderdaad dat mijn vlucht die week daarvoor al was gecanceld, maar dat was niet even gemeld. De man die ik aan de telefoon had zei dat ik geluk had dat ik belde, hij zou mijn ticket omboeken, maar dan moest ik wel zo snel mogelijk naar het vliegveld toe. Mijn hemel, ik dus als een gek mijn koffer verder ingepakt, afscheid genomen van mijn moeder en toen moesten we al gaan. Mijn vader en Dorien brachten me weg, we zaten nog geen 5 minuten in de auto toen Dorien opeens zei: ‘’Shit mijn sleutel van de koffer zit in mijn koffer en mijn koffer zit op slot’’. Ja hoor dat kon er ook nog wel bij, gelukkig konden ze op het vliegveld het slot open knippen en ook ik was ruim op tijd bij het inchecken. Nadat ik mijn koffer had ingeleverd zijn we nog even wat gaan drinken en toen was het tijd om afscheid te nemen.. Op het vliegveld moest ik ook nog het één en ander regelen, want Fabian zou mij rond 22:00 ophalen, omdat ik eigenlijk de avondvlucht zou hebben. Nu vloog ik alleen ’s middags en zou ik tegen 18:00 al op Zanderij zijn. Natuurlijk kreeg ik hem niet te pakken en ik wist dus niet of ik wel opgehaald zou worden. Na een stop op Port of Spain vlogen we verder naar Zanderij. Ik was weer veilig geland op Surinaamse bodem, wat voelde dat fijn! Ik gelijk mijn mobiel aangezet en ja hoor daar kreeg ik allemaal smsjes binnen. Fabian was nog aan het werk en kon niet zo snel naar Zanderij komen. Ik moest dus nog even wachten, daar zat ik dan in mijn eentje op het vliegveld. Na een tijdje kwamen er al sequrity mensen naar me toe of alles wel goed ging en of ik wel opgehaald zou worden. Uhm ja als het goed is word ik opgehaald, maar in Suriname weet je het natuurlijk nooit. Na drie uur wachten was Fabian er eindelijk, pff wat duurde dat wachten lang! Natuurlijk was de band van de auto toen ook nog lek en die moest dus eerst vervangen worden. Daarna konden we eindelijk naar Paramaribo, vermoeid kwam ik thuis. Natuurlijk werd ik begroet daar al mijn vriendjes, namelijk de kakkerlakken. Ik heb rond de 15 kakkerlakken op moeten ruimen en daar word je echt niet vrolijk van na zo’n stressvolle, lange dag. Na het schoonmaak rondje dook ik snel mijn bedje in, morgen is er weer een dag..
Donderdag 7 april zou Carlijn weer thuis komen, haar moeder was langs geweest in Suriname en vertrok vandaag weer naar Nederland. Ik ben nog even naar de Tulip gefietst en verder heb ik niet veel gedaan. ’s Avonds zijn we nog met de nieuwe huisgenoten Kelly en Renate (ja hoe toevallig..) uiteten geweest bij ’t Vat. Dit was super gezellig, we hebben heerlijk gegeten en cocktails gedronken en dat is natuurlijk nooit verkeerd. We hadden geen puf om nog uit te gaan en besloten om niet al te laat naar bed te gaan.
Vrijdag 8 april zijn Carlijn, Kelly, Renate en ik weer naar de supermarkt gefietst en verder hebben we niet veel gedaan. Ik heb lekker in mijn hangmatje gelegen, echt genieten! Aan het eind van de middag hebben we samen met Kelly en Renate gekookt en gegeten. Toen we net het eten op hadden kwam ook Dorien weer terug. Ook bij Dorien was het allemaal niet vlekkeloos gelopen op het vliegveld, maar uiteindelijk was ze weer veilig thuis.
Zaterdag 9 april moesten er eerst nog sollicitatiebrieven geschreven worden, want ik had helaas geen match de eerste ronde. Na de eerste sollicitatiebrief verstuurd te hebben konden we gaan. Kelly, Renate, Carlijn en ik zouden met een groep naar Boavista gaan, een klein privé strandje in de buurt van Overbridge. Hier hebben we een heerlijke middag gehad en rond 22:00 waren we weer thuis. De andere meiden gingen nog naar een verjaardag, maar ik was moe en niet zo lekker en besloot om thuis te blijven. Ik ben toen lekker vroeg naar bed gegaan, want ook de volgende dag zou ik nog sollicitatiebrieven moeten schrijven…
Zondag 10 april, onze laatste vakantiedag.. En wat was die vakantie heerlijk geweest, mijn lieve ouders waren op bezoek geweest, we hebben mooie tripjes gedaan en we zijn nog naar Curaçao geweest, wat wil een mens nog meer?! Ik heb er van genoten en vond het jammer dat de vakantie weer voorbij was, maar aan alles komt een eind en het is toch ook wel weer leuk om de lieve kinderen weer te zien. Vandaag was een rustige dag, ik schreef nog twee sollicitatiebrieven en het was tijd om de verjaardag van Carlijn te vieren. Carlijn was namelijk 3 april jarig, maar toen zaten Dorien en ik op Curaçao en Iris was met haar ouders in Anoula. De andere meiden van de KPZ kwamen ook langs en ook Kelly en Renate kwamen. Carlijn had een heerlijke taart gekocht en allemaal lekkere hapjes, het was een geslaagde middag! De rest van de dag hebben we niet zo veel gedaan en ’s avonds kwamen Kelly en Renate nog soep bij ons eten. We zijn niet te laat naar bed gegaan, want morgen gaat de wekker weer om 06:00 en gaat het echte leven weer beginnen…
-
22 April 2016 - 23:43
Omijet:
Wel een beetje laat je blog gelezen maar toch fijn te lezen dat je het zo goed gehad hebt met papa en mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley