Van stagebezoek tot het bezoeken van het Parelhuis - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Renate Melaard - WaarBenJij.nu Van stagebezoek tot het bezoeken van het Parelhuis - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Renate Melaard - WaarBenJij.nu

Van stagebezoek tot het bezoeken van het Parelhuis

Door: Renate Melaard

Blijf op de hoogte en volg Renate

18 Maart 2016 | Suriname, Paramaribo

Maandag (14 maart) ging ik al vroeg naar stage, deze dag zouden twee docenten uit Nederland mijn les komen bekijken. Ik wilde het lokaal nog een beetje opfleuren, dus was ik extra vroeg die dag. Er was vandaag geen vlaggenceremonie, omdat het een beetje had geregend. Ron en Frank waren mooi op tijd, mijn mentor was er nog niet en ach ik wist ook niet of ze zou komen. We zijn dus maar gewoon begonnen, haha. Even later kwam mijn mentor binnen en Ron en Frank stelden zich maar even snel voor. De les ging prima en eindelijk waren de kinderen een beetje rustig, erg fijn moet ik zeggen. Na mijn les heb ik nog een tijdje met Ron en Frank gepraat over hoe het hier nu gaat en wat ze van mijn les vonden. Ron vroeg of ik misschien armbandjes wilde uitdelen aan de kinderen en ze dan op de foto wilde zetten, het was voor één van zijn dochters. Nou helemaal prima, doen we even, de kinderen vonden het natuurlijk erg leuk. Na mijn gesprek moest ik weer lesgeven, waar mijn mentor was ik heb geen idee. Vaak gaat ze broodjes smeren ofzo, haha. Na schooltijd zou ik even naar SuforYou gaan om een trip te regelen. Vrijdag gaan we namelijk naar Bigi Pan en dit moest nog even vast gelegd worden. Daarna moest ik nog even naar een cambio om geld te pinnen en weer in te wisselen voor srd’s. Dit kon natuurlijk weer niet bij de dichtstbijzijnde cambio en ik werd naar een cambio gestuurd die best ver weg was. Hij zat tegenover hotel Torarica, dicht bij het Vat. Toen ik daar aan kwam was hij natuurlijk nog gesloten en ben ik maar even blijven wachten. Ik was er immers helemaal naar toe gefietst en had geen zin om een andere te zoeken. Na het pinnen ben ik naar de waterkant gefietst en daar heb ik op een bankje een heerlijke bakabana gegeten, dat was echt even genieten. Vanwege de hitte ben ik er niet te lang gebleven en ben ik snel naar huis gefietst, helaas was Dorien net vertrokken naar de markt. Ik bleef dus maar even thuis, al snel kwamen Iris en Carlijn weer terug, zij hadden boodschappen bij de Tulip gedaan. ’s Avonds heb ik met Iris pasta gekookt en daarna gingen de andere weer naar salsa. Ik had dus een heerlijk avondje voor mezelf, hangmatje erbij, laptop op schoot, ik vermaak me wel. Niet te laat naar bed gegaan, want de volgende dag zou de wekker gewoon om 06:00 af gaan…

Dinsdag (15 maart) ging de wekker om 06:00, dit vond ik alleen veel te vroeg en dus had ik hem weer uit gedrukt, oepss. Ik werd pas om 06:35 wakker en toen werd het stressen.. ’s Middags zouden ze namelijk weer voor de kakkerlakken spuiten en dan moet dus alles opgeborgen zijn. Ik was gelukkig net op tijd op stage, want ik vind het zo slordig staan als je te laat bent voor de vlaggenceremonie (hebben die andere stagiaires namelijk bijna elke dag). Ook vandaag stond ik weer alleen voor de groep, ach ik raak er zo langzamerhand wel aan gewend. Na schooltijd ging ik toch nog even naar de directrice, ik had namelijk een dikke vocht bult op mijn enkel (ontstoken muggenbult) en het zag er nou niet bepaald lekker uit. De directrice schrok ervan en zei dat ik echt naar de dokter moest, ze gaf me het adres van haar dokter en zei dat ik er diezelfde dag nog heen moest. Tja dat kon er ook nog wel bij, want ik zou om 16:00 een sollicitatiegesprek hebben en je kon tussen 16:00 – 18:00 bij de dokter terecht. Na mijn sollicitatiegesprek ben ik samen met Carlijn naar de dokter gegaan, erg fijn dat Carlijn even mee wilde. De dokter was best aardig, maar hij ging gewoon roken terwijl wij in zijn kamertje waren. Tja niet heel handig als je een astma patiënt in je kamer hebt zitten (Carlijn). Hij begon maar door te praten over Curaçao en waar ik naar toe moest gaan en waar ik moest eten. Ja tuurlijk meneer gaan we doen, bedankt! We waren blij dat we weg konden, we moesten alleen wel even naar de apotheek om een zalfje op te halen en antibiotica pillen. Daarna konden we gelukkig weer naar huis en heb ik ’s avonds niet veel meer gedaan..

Woensdag (16 maart) was ook weer een gewone stage dag, de kinderen waren alleen echt vreselijk druk. Ik was helemaal gesloopt, ook was ik niet helemaal lekker. Waarschijnlijk van de antibiotica en ik was dan ook blij dat ik naar huis kon. Ik heb even geslapen in mijn hangmat, want ik voelde me echt niet goed. ’s Avonds zouden de andere meiden van onze opleiding bij ons komen eten. Dit was erg gezellig en binnenkort gaan we bij hen eten. Nadat de meiden weg waren gegaan ben ook ik snel naar bed gegaan.

Donderdag (17 maart) kon ik gelukkig iets langer slapen. De wekker ging om 07:20, heel wat beter dan normaal. Ik had om 09:45 weer een sollicitatiegesprek, dus ik moest me van te voren nog even inlezen. Best spannend hoor die sollicitatiegesprekken, hopelijk zit er een match bij en heb ik gewoon voor volgend jaar een WPO plek. Na het gesprek zijn Iris, Carlijn en ik op de fiets gestapt, we wilden even langs het appartement waar papa en mama verblijven. Iris wilde kijken waar zij met haar ouders zou gaan slapen en Carlijn vond het wel even gezellig om met ons mee te gaan. Nadat we bij Recidense inn waren geweest (waar Iris gaat overnachten) zijn we naar ’t Vat gefietst en hebben daar even lekker geluncht. Na de lunch ben ik doorgefietst naar Het Parelhuis (het kindertehuis waar ik drie jaar geleden heb gewerkt). Het was super leuk om iedereen weer terug te zien, een aantal kinderen en tantes herkenden mij nog. Eljo vloog me alweer in de armen, geweldig! Wat heb ik die boef gemist, hij is erg gegroeid. Ook de andere kinderen zijn zo groot geworden, echt zo leuk om ze allemaal weer te zien. Wat heb ik ze gemist en wat ben ik blij dat ik weer terug ben. We hebben foto’s en filmpjes van drie jaar geleden met elkaar bekeken, de kids hebben spelletjes gespeeld op mijn mobiel en ik heb met Eljo Halli Galli gespeeld, haha wat was dat leuk. Hij kon niet zo goed tegen zijn verlies en daar moest ik toch wel om lachen. Dat ondeugende hoofd er dan ook bij, fantastisch! Ik ben daarna weer naar huis gefietst, op de terugweg nog even langs een apotheek gefietst aangezien de pleisters die ik dinsdags had gekocht echt niet werken. Na het apotheek bezoek snel terug naar huis, het was bloedje heet en ik had er denk ik wel 15 km op zitten. Ik zweette me helemaal dood en ben snel onder de koude douche gesprongen, snel klaarmaken want we zouden met de hele groep inclusief docenten uit eten gaan bij blauwgrond. Het was een gezellige avond met z’n allen en nu ga ik snel naar bed, want morgen moeten we om 09:00 bij SuforYou zijn.

Sribie Switie!

  • 18 Maart 2016 - 17:08

    Omijet:

    Nou ik ben weer helemaal bij hoor! Leuk.

  • 20 Maart 2016 - 21:03

    Bert:

    Mooi hoor Renate om zo mee te kunnen beleven en genieten.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Renate

Vanaf 23 februari vertrek ik naar het mooi Suriname, daar zal ik voor drie maanden stage gaan lopen op een basisschool. Ik zal een dagboek bijhouden over alles wat ik meemaak in Suriname.

Actief sinds 04 Jan. 2016
Verslag gelezen: 213
Totaal aantal bezoekers 5709

Voorgaande reizen:

23 Februari 2016 - 22 Mei 2016

Stage Suriname

Landen bezocht: